[page_header show_title=”0″ bg_color=”#b80404″]

[title style=”center” text=”توضیحات کارگاه” size=”120″]

[row]

[col span__sm=”12″ divider=”true” align=”left” depth=”3″ depth_hover=”3″]

📅 زمان: یکشنبه‌ها

شروع از 6 بهمن 1398 (10 جلسه)

🕘 ساعت 11 الی 12:30

مدرس: دکتر گلنوش شهباز

ظرفیت: 15 نفر

 

 راه پیدا می کنند، ما در  جامعه با آدمهایی سروکار داریم که هیچ ایده ای از درمانِ روانکاوی و سرویسی به آنها ارائه می دهیم، ندارند!
برداشت ما از کمک کردن به آنها با هر روشِ دیگری که در ذهن شان هست فرق می کند؛
در واقع آنها کاملاً در وادی دیگری به سر می برند! ما در درمان روانکاوای می خواهیم آنها را تشویق کنیم که صرف نظر از زبان همیشگی خود‌ و باورِشان نسبت به مشکل پیش آمده،‌ زبان دیگری را نیز برای پرداختن به مشکلِ موجود، همراهِ با ما یادبگیرند. با این امید که شاید روزی فرا رسد تا با یکدیگر شروع به گفتگو کنیم.
اما در این پروسهٔ طولانی که هنوز نمی توانیم با یکدیگر (بیمار-روانکاو) دیالوگ کنیم، کارمان تا یک اندازه ای *نگه* داشتن بیمار در درمان و فراهم آوردن رَحِمی برای حسِ استیصال و درماندگیش می باشد.
ما تمام مدت در تلاش هستیم که به او این پیغام را منتقل کنیم که: “صبر کن ، طاقت بیار و بمان! راهکار دادنِ من دردی از تو دوا نمی کند! بمان تا تجربه کنیم ، حس کنیم و باهم فکر کنیم.”
به نظر میرسد در این فضای پیچیده درمانگر نیز کم درمانده نخواهد شد! و گاه به ناچار در فضایی آغشته به حس های خود و بیمارش دست و پا خواهد زد؛ ماندن و دوام آوردنِ در این فضا حتماً او را نیازمندِ به استراتژی هایی بروز تر و منطبق با عقل سلیمِ می کند!
در این دوره قصد داریم ، ابتدا به این سوالاتِ مهم بپردازیم : زمانی که می خواهیم آنچه را که در چنته داریم، به آدمها‌ عرضه کنیم چطور آن را به شکلی قابل فهم تر معرفی کنیم‌؟، چطور “خوانده و نه ناخوانده” قدم به دنیای ناشناختهٔ آنها بگذاریم و متقابلاً آنها را علاقمند کنیم تا تنها یک‌ قدم به سرزمین ما نزدیک تر شوند! می خواهیم پای تجربهٔ نوشته شدهٔ درمانگرانِ باتجربه تر و بیمارانشان در این زمینه نشسته و لحظاتِ درمانی پشتِ سرگذاشتهٔ آنها را در مقالاتشان مرور کنید ؛ شاید تسلی خاطری باشد تا ایمان بیاوریم که هیچ در این لحظاتِ درماندگی و گذراندن آن تنها نیستیم!

[/col]

[/row]